آزمایش ها و روش های مورد استفاده برای تشخیص سرطان معده عبارتند از:

• یک دوربین کوچک برای دیدن داخل معده (آندوسکوپی فوقانی). یک لوله نازک دارای یک دوربین کوچک از گلو و شکم عبور می کند. پزشک می تواند از آن برای جستجوی علائم سرطان استفاده کند.
• برداشتن نمونه بافت برای آزمایش (بیوپسی). اگر در حین آندوسکوپی فوقانی نواحی مشکوک پیدا شد، می توان از ابزارهای ویژه ای برای برداشتن نمونه بافت برای آزمایش استفاده کرد. نمونه برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه فرستاده می شود.
• تست های تصویربرداری تست های تصویربرداری مورد استفاده برای بررسی سرطان معده شامل سی تی اسکن و نوع خاصی از معاینه اشعه ایکس به نام بلع باریم است.
•  

تعیین میزان (مرحله) سرطان معده

مرحله سرطان معده به پزشک کمک می کند تا تصمیم بگیرد کدام درمان ممکن است بهترین باشد.

 

آزمایش ها و روش های مورد استفاده برای تعیین مرحله سرطان عبارتند از:

• آزمایشات خون. آزمایش خون برای اندازه گیری عملکرد اندام ممکن است نشان دهد که آیا سایر اندام های بدن، ممکن است تحت تأثیر سرطان قرار گیرند یا خیر.
• سونوگرافی آندوسکوپی. در طول یک سونوگرافی آندوسکوپی، یک لوله نازک با یک دوربین در نوک از گلو و به معده منتقل می شود. از یک ابزار سونوگرافی ویژه برای ایجاد تصاویر از معده استفاده می شود. سونوگرافی آندوسکوپی به پزشکان کمک می کند تا تشخیص دهند که سرطان تا چه حد به دیواره معده نفوذ می کند.
• تست های تصویربرداری. آزمایشات ممکن است شامل CT و توموگرافی انتشار پوزیترون (PET) باشد.
• جراحی اکتشافی. پزشک ممکن است جراحی را برای جستجوی علائمی که سرطان به خارج از معده، در قفسه سینه یا شکم گسترش یافته است، توصیه کند. جراحی اکتشافی معمولاً به روش لاپاراسکوپی انجام می شود. این به این معنی است که جراح چندین برش کوچک در شکم ایجاد می کند و دوربین مخصوصی را وارد می کند که تصاویر را به یک مانیتور در اتاق عمل منتقل می‌کند.

بسته به شرایط، ممکن است از تست های مرحله بندی دیگری نیز استفاده شود.

 

پزشک از اطلاعات این روش ها برای تعیین مرحله  سرطان استفاده می کند. مراحل سرطان معده با اعداد رومی نشان داده می شود که از 0 تا IV متغیر است و پایین ترین مراحل نشان می دهد که سرطان کوچک است و فقط لایه های داخلی معده را تحت تاثیر قرار می دهد. در مرحله چهارم، سرطان پیشرفته در نظر گرفته می شود و ممکن است به سایر نواحی بدن گسترش یافته باشد.

 

رفتار

گزینه های درمانی سرطان معده به محل، مرحله و حالت تهاجمی سرطان بستگی دارد. پزشک همچنین سلامت کلی و ترجیحات بیمار را هنگام ایجاد یک برنامه درمانی در نظر می گیرد.

 

 

عمل جراحی

هدف از جراحی برداشتن تمام سرطان و برخی از بافت های سالم اطراف آن است.

 

عمل های مورد استفاده برای سرطان معده عبارتند از:

• حذف تومورهای مرحله اولیه از پوشش معده. سرطان های بسیار کوچک محدود به پوشش داخلی معده ممکن است با عبور ابزارهای مخصوص از داخل آندوسکوپ برداشته شوند. روش‌هایی برای بریدن سرطان از پوشش داخلی معده شامل برداشتن مخاط آندوسکوپی و برداشت زیر مخاطی آندوسکوپی است.
• برداشتن بخشی از معده (گاسترکتومی ساب توتال). در طی گاسترکتومی ساب توتال، جراح بخشی از معده را که تحت تاثیر سرطان قرار گرفته و برخی از بافت های سالم اطراف آن را برمی دارد. اگر سرطان معده در نزدیکترین قسمت معده به روده کوچک واقع شده باشد، این عمل ممکن است یک گزینه باشد.
• برداشتن کل معده (گاسترکتومی کامل). گاسترکتومی کامل شامل برداشتن کل معده و برخی از بافت های اطراف است. سپس مری مستقیماً به روده کوچک متصل می شود تا غذا در سیستم گوارش حرکت کند. گاسترکتومی کامل اغلب برای سرطان های معده که بر معده و سرطان هایی که در محل اتصال معده به مری قرار دارند استفاده می شود.
• برداشتن غدد لنفاوی برای جستجوی سرطان. جراح ممکن است غدد لنفاوی شکم را برای آزمایش سرطان بردارد.
• جراحی برای تسکین علائم و نشانه ها. عمل برداشتن بخشی از معده ممکن است علائم و نشانه های سرطان در حال رشد را در افراد مبتلا به سرطان پیشرفته معده تسکین دهد.
•  

شیمی درمانی

شیمی درمانی یک درمان دارویی است که از مواد شیمیایی برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند. داروهای شیمی درمانی در سراسر بدن حرکت می کنند و سلول های سرطانی را که ممکن است فراتر از معده گسترش یافته اند را از بین ببرند.

شیمی درمانی را می توان قبل از جراحی انجام داد تا به کوچک کردن سرطان کمک کند تا بتوان آن را راحت تر از بین برد. شیمی درمانی همچنین پس از جراحی برای از بین بردن سلول های سرطانی باقی مانده در بدن استفاده می شود. شیمی درمانی اغلب با پرتودرمانی ترکیب می شود.

شیمی درمانی ممکن است به تنهایی یا همراه با دارو درمانی هدفمند در افراد مبتلا به سرطان معده پیشرفته استفاده شود.

 

 

پرتو درمانی

پرتودرمانی از پرتوهای پرقدرت انرژی مانند اشعه ایکس و پروتون برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند. پرتوهای انرژی از ماشینی می آیند که وقتی روی تخت دراز کشیده اید در اطرافتان حرکت می کند.

برای سرطان معده، پرتودرمانی را می توان قبل از جراحی برای کوچک کردن سرطان به کار برد تا راحت تر از بین برود. رادیوتراپی همچنین می تواند پس از جراحی برای از بین بردن سلول های سرطانی باقیمانده استفاده شود. پرتودرمانی اغلب با شیمی درمانی ترکیب می شود.

برای سرطان پیشرفته معده که با جراحی قابل برداشتن نیست، ممکن است از پرتودرمانی برای تسکین عوارض جانبی مانند درد یا خونریزی ناشی از سرطان در حال رشد استفاده شود.

 

 

درمان دارویی هدفمند

درمان‌های دارویی هدفمند بر نقاط ضعف خاص موجود در سلول‌های سرطانی تمرکز دارند. با مسدود کردن این نقاط ضعف، درمان‌های دارویی هدفمند می‌توانند باعث مرگ سلول‌های سرطانی شوند. برای سرطان معده، داروهای هدفمند معمولاً با شیمی درمانی برای سرطان های پیشرفته یا سرطانی که پس از درمان عود می کند، ترکیب می شوند.

پزشک ممکن است سلول های سرطانی را آزمایش کند تا ببیند کدام داروهای هدفمند بیشتر موثر هستند.

 

 

ایمونوتراپی

ایمونوتراپی یک درمان دارویی است که به سیستم ایمنی کمک می کند تا با سرطان مبارزه کند. سیستم ایمنی بدن که با بیماری مبارزه می کند ممکن است به سرطان حمله نکند زیرا سلول های سرطانی پروتئین هایی تولید می کنند که تشخیص سلول های سرطانی را به عنوان خطرناک برای سلول های سیستم ایمنی سخت می کند. ایمونوتراپی با تداخل در این فرآیند کار می کند.

برای سرطان معده، ایمونوتراپی ممکن است در زمانی که سرطان پیشرفته است، در صورت عود مجدد یا گسترش آن به سایر نقاط بدن استفاده شود.

 

 

مراقبت حمایتی (تسکین دهنده)

مراقبت تسکینی یک مراقبت پزشکی تخصصی است که بر تسکین درد و سایر علائم یک بیماری جدی تمرکز دارد. متخصصان مراقبت های تسکینی با شما، خانواده و سایر پزشکان همکاری می کنند تا لایه ای اضافی از حمایت را ارائه دهند که مکمل مراقبت های مداوم باشد. مراقبت تسکینی را می توان در حین انجام درمان های تهاجمی مانند جراحی، شیمی درمانی یا پرتودرمانی استفاده کرد.

هنگامی که از مراقبت تسکینی همراه با سایر درمان های مناسب استفاده می شود، افراد مبتلا به سرطان ممکن است احساس بهتر و عمر طولانی تری داشته باشند.

مراقبت تسکینی توسط تیمی متشکل از پزشکان، پرستاران و سایر متخصصان ویژه آموزش دیده ارائه می‌شود. هدف تیم های مراقبت تسکینی بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به سرطان و خانواده هایشان است. این شکل از مراقبت در کنار سایر درمان هایی که ممکن است دریافت کنید ارائه می شود.

 

مقابله و حمایت

تشخیص سرطان می تواند طاقت فرسا و ترسناک باشد. هنگامی که پس از شوک اولیه تشخیص خود شروع به درمان کردید، ممکن است متوجه شوید که به تمرکز بر روی کارهایی که کمک می کند تا با آن مقابله کنید، کمک می کند. به عنوان مثال، سعی کنید:

• به اندازه کافی یاد بگیرید تا در مورد مراقبت خود تصمیم بگیرید. از پزشک خود بخواهید جزئیات سرطان شما را بنویسد - نوع، مرحله و گزینه های درمانی. از این جزئیات برای یافتن اطلاعات بیشتر در مورد سرطان معده و مزایا و خطرات هر گزینه درمانی استفاده کنید.
• با سایر بازماندگان سرطان ارتباط برقرار کنید. از پزشک خود در مورد گروه های حمایتی در منطقه خود بپرسید. 
• فعال بمانید. تشخیص سرطان به این معنی نیست که باید کارهایی را که دوست دارید یا به طور معمول انجام می دهید، متوقف کنید. در بیشتر موارد، اگر به اندازه کافی احساس خوبی برای انجام کاری دارید، ادامه دهید و آن را انجام دهید.
•  

آماده شدن برای قرار ملاقات 

اگر علائمی دارید که شما را نگران می کند، با مراجعه به پزشک خانواده خود شروع کنید. اگر پزشک مشکوک باشد که ممکن است مشکل معده داشته باشید، ممکن است شما را به یک دکتر متخصص گوارش ارجاع دهند. هنگامی که سرطان معده تشخیص داده شد، ممکن است به یک متخصص سرطان (انکولوژیست) یا یک جراح متخصص در جراحی دستگاه گوارش ارجاع داده شوید.

از آنجایی که قرار ملاقات ها می تواند کوتاه باشد و از آنجا که اغلب اطلاعات زیادی برای بحث وجود دارد، ایده خوبی است که آماده باشید. در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می کند تا آماده شوید و چه انتظاراتی از پزشک خود داشته باشید.

 

آنچه می توانید انجام دهید

• از هرگونه محدودیت قبل از قرار ملاقات آگاه باشید. در زمان تعیین وقت، حتماً از قبل بپرسید که آیا کاری وجود دارد که باید انجام دهید، مثلاً رژیم غذایی خود را محدود کنید.
• هر علائمی را که تجربه می کنید، از جمله علائمی که ممکن است به دلیل تعیین وقت ملاقات نامرتبط به نظر برسد، یادداشت کنید.
• اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله استرس های عمده یا تغییرات اخیر زندگی را یادداشت کنید.
• فهرستی از تمام داروها، ویتامین ها یا مکمل هایی که مصرف می کنید تهیه کنید.
• توجه داشته باشید که به نظر می رسد چه چیزی باعث بهبود یا بدتر شدن علائم و نشانه ها می‌شود. ردیابی کنید که کدام غذاها، داروها یا سایر عوامل بر علائم و نشانه ها تأثیر می گذارند.
• به همراه داشتن یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود فکر کنید. گاهی اوقات جذب تمام اطلاعات ارائه شده در یک قرار ملاقات دشوار است. کسی که شما را همراهی می کند ممکن است چیزی را که از دست داده اید یا فراموش کرده اید به خاطر بیاورد.
• سوالاتی را بنویسید تا از پزشک خود بپرسید.

زمان با پزشک محدود است، بنابراین تهیه لیستی از سوالات می تواند کمک کند تا تمام نگرانی های خود را پوشش دهید. در صورت تمام شدن زمان، سؤالات خود را از مهم ترین به کم اهمیت ترین فهرست کنید. برای سرطان معده، برخی از سوالات اساسی که باید از پزشک خود بپرسید عبارتند از:

 

• چه نوع سرطان معده دارم؟
• سرطان معده من چقدر پیشرفته است؟
• چه نوع تست دیگری نیاز دارم؟
• گزینه های درمان من چه هستند؟
• درمان ها چقدر موفق هستند؟
• مزایا و خطرات هر گزینه چیست؟
• آیا یک گزینه وجود دارد که فکر می کنید برای من بهترین است؟
• درمان چه تاثیری بر زندگی من خواهد داشت؟ آیا می توانم به کار خود ادامه دهم؟
• آیا باید به دنبال نظر دوم باشم؟ هزینه آن چقدر است و آیا بیمه من آن را پوشش می دهد؟
• آیا بروشور یا موارد چاپی دیگری وجود دارد که بتوانم با خود ببرم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟

علاوه بر سوالاتی که برای پزشک خود آماده کرده اید، از سوالاتی که در طول ملاقات برای شما پیش می آید دریغ نکنید.

 

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً سؤالاتی می پرسد. آماده بودن برای پاسخ دادن به آنها باعث میشود زمانی که نزد پزشک هستید مفیدتر گردد. پزشک ممکن است بپرسد:

 

• اولین بار چه زمانی علائم را تجربه کردید؟
• آیا علائم همیشه بوده است یا گاه به گاه؟
• علائم چقدر شدید است؟
• به نظر می رسد چه چیزی شما را بهبود می بخشد؟
• به نظر می رسد چه چیزی شما را بدتر می کند؟
•